Rakı kültürünü bütün yönleriyle kapsayan sistematik başvuru kaynağı Rakı Ansiklopedisi dördüncü baskıya ulaştı: Büyüyen boyutları ve yeni kapağıyla şimdi yeniden raflarda. Her sayfasına anason kokusu sinmiş bu ansiklopedi rakı kültürünün temel kavramlarını 500 yılı aşkın bir zaman diliminde inceliyor. Tarih, edebiyat, mizah, sanat, müzik, sinema, folklor, kent kültürü, eğlence kültürü gibi alanlardan derlenen maddeler, rakı jargonundan seçilmiş 600’ü aşkın sözlük maddesiyle ve konuyla ilgili toplumsal ve kültürel incelemelerle destekleniyor. Bu anlamda Rakı Ansiklopedisi’ni, “rakı” temasına odaklanan bir “popüler kültür tarihi ansiklopedisi” olarak değerlendirmek de mümkün.
Yedi kişilik danışma kurulunun değerli katkılarıyla, 55 yazarın kaleme aldığı 1755 maddelik Rakı Ansiklopedisi, rakı sofralarına ve bu sofraların vazgeçilmezi olan muhabbete referanslı bilgilerle lezzet katıyor.
17. Uluslararası Gurme Kitapları Ödülleri (Gourmand Awards) “Distile Alkollü İçkiler” dalında birincilik ödülü kazanan Rakı Ansiklopedisi dördüncü baskısında yeni boyutları, yeni kapağı ve gözden geçirilmiş maddeleriyle yeniden tüm kitapçılarda!
Elif Rakısı 1910’larda Konstantin Georgiadis’in Kadıköy Söğütlüçeşme’deki rakı imalathanesinde halis üzüm ve anasondan üretilen yüksek kalite düz rakı ya da etiketindeki tabirle duziko. Elif Rakısı döneminde bir efsaneydi. Georgiadis burada ayrıca ehven fiyatlı olduğu için halkın daha çok rağbet ettiği Ağa Rakısı’nı ve Kuvvet Şarabı’nı (Kouvet) üretiyordu.
karafaki Genellikle cam veya kristalden yapılan küçük rakı sürahisi. Karafaki sözcüğü, Fransızcadan dilimize giren ve “şarap veya su maşrapası” anlamına gelen karaf (carafe) sözcüğünün Rumca türetilerek “küçük, ufak, minik” anlamı kazanmasıyla ortaya çıkmıştır; karafçık demektir. Geleneksel çilingir sofrasının zarif bir unsuru olan karafaki, rakının karlıklarda soğutulan küçük kadehlerle içildiği dönemlerin karakteristik özelliklerinden biridir. 19. yüzyıl sonunda selatin meyhanelerinin Batılı lokanta anlayışıyla senteze girmesi sonucu ortaya çıkan ve Cumhuriyet dönemine damgasını vuran klasik meyhanelerin rakı sofrasına getirdiği yeni kuver düzeninin vazgeçilmez parçasıdır. Rakı kültürünün yeniden keşfedildiği günümüzde, özellikle Paşabahçe’nin yaptığı modern karafaki tasarımları sayesinde seçkin sofralarda yeniden popülerleşmiştir.
