Tiyatroda nadir bulunan şeylerden biridir, aynı esere aşık olmuş oyuncularla karşılaşabilmek. İşte tam da bu noktada başladı Travis Pine ’in hikayesi. Oyuncularım Levent Ülgen ve Galip Erdal bir akşamüstü heyecanla aradılar ve; “Biz bir esere aşık olduk ve bu eseri oynamak istiyoruz, buluşmamız gerek” dediler ve o gece buluştuk.
Ertesi sabah yeni kurulmuş bir tiyatroda, adını KomediaTürk koyduk, hem yapımcı hem de yönetmen olarak buldum kendimi. Oynama arzumu büyük bir kıskançlıkla gömerek, ekibi kurup, kolları sıvadık. Oyunumuz, uzun zamandır sahnelerimizde pek rastlayamadığımız “politik hiciv” türünde yazılmış, iki perdelik, iki kişilik bir komedi.
Amerika Birleşik Devletleri Başkanları ve uzantılarını, onların son derece keyfi ve pek de zekice olmayan uygulamalarının Amerikada ve dünyada insanlığa verdiği ağır hasarları sert bir dille eleştiriyor eserimiz. Ama kırmadan, dökmeden ve hiç kimseyi incitmeden. Ve işte karşınızdayız, bundan sonrası siz değerli seyircilerimizin ilgisine emenet.
“Hangisi daha zor? Yel değirmenlerine karşı savaşan son şovalyelerden biri olmak mı? Yoksa onları bu hayalperestlikten vazgeçirip, o ilkel değirmenleri sonsuza dek korumakla görevli ajanlardan biri olmak mı?
TRAVİS PİNE
“Halktan Biri”
Yazan: Sam BOBRICK
Çeviren: Ekin TUNÇAY TURAN
Yöneten: Bahtiyar ENGİN
Dekor: Barış DİNÇEL
Müzik: Ozan ERDOĞAN
(Dapoet)
Çevirmenin notu; İşini kaybetmiş sıradan bir Amerikalı olan Travis Pine’ın, ülkesinin yönetiminden ve geleceğinden duyduğu endişe sebebiyle, Başkan’a durmadan eleştiri dozu yüksek, hakaret dolu mektuplar yazmaya başlamasıyla ve Başkan’ın bu mektupları okuyup etkilenmesi sonucunda da, Travis Pine’ı durdurmak için FBI’dan bir ajan göndermesiyle
gelişen trajikomik olayları anlatıyor.
Gerek geçmişte, gerekse bugün dünyanın pek çok ülkesinde rastlandığı ve rastlanabileceği gibi, bazı liderlerin, onlara inanan ya da inanmayan insanların saflığından, zaaflarından ve zayıflıklarından faydalanarak onları kandırdıklarını, her şeye rağmen karşı çıkanları ise nasıl baskı altına alıp sindirmeye çalıştıklarını, güçlerini sürdürebilmek ve iktidarlarını korumak adına nasıl ısrarcı, baskıcı ve zalim olabildiklerini ve ne gibi entrikalar çevirdiklerini gözler önüne seriyor.
Özetle yazar, oyunun da; “Bazen herkesi kandırabilirsiniz, bazı insanları her zaman kandırabilirsiniz, ama herkesi her zaman kandıramazsınız.” diyor. Sizce? Ekin TUNÇAY TURAN
Kasım 2016’da Ronald Trumph seçildikten sonara eserini güncelleyen yazarımız, şöyle bir not düşmüş metnin ilk sayfasına; Bu oyunu George W. Bush / Dick Cheney’nin yönetimde olduğu, ülkenin gidişatından pek memnun olmadığım dönemde yazdım. Oyunu güncelledim. Ne yazık ki tarih kendini tekrar ediyor gibi görünüyor, sadece daha kötü… Ocak 2017…
Şimdi Mart 2018 ve insanların bıkmış göründüğünü söylemekten mutluluk duyuyorum. Bekleyip göreceğiz… Sam BOBRİCK
